تعمیر گیربکس (AMT)

تعمیر گیربکس (AMT)

وقتی از ما پرسیده شد که گیربکس (AMT) چیست ، در جواب باید گفت که این نوع گیربکس یکی از بهترین و پرکاربردترین انواع گیربکس موجود در بازار است، اگر تجربه رانندگی با این نوع گیربکس را داشته باشید حتماً از باقی گیربکس‌ها صرف‌نظر می‌کنید، تعمیر گیربکس (AMT) مانند تمامی گیربکس‌های اتوماتیک در بازار به دانش نیازمند است، به‌طورکلی تعمیر گیربکس (AMT) فرایندی چندمرحله‌ای است و باید در تعمیرگاه‌های مجاز گیربکس انجام شود. در مورد اتوماتیک، فرآیند تعویض دنده بسته به موقعیت پدال گاز، سرعت رانندگی و برنامه رانندگی انتخاب‌شده انجام می‌شود.

گیربکس (AMT) چیست؟

گیربکس (AMT) نیمه اتوماتیک یک گیربکس چند سرعته است که بخشی از عملکرد آن خودکار است (معمولاً به حرکت درآوردن کلاچ)، اما ورودی راننده برای راه‌اندازی خودرو از حالت سکون و تعویض دستی دنده‌ها موردنیاز است. گیربکس (AMT) های نیمه اتوماتیک منحصراً در موتورسیکلت‌ها مورداستفاده قرار می‌گرفتند و بر اساس گیربکس‌های دستی معمولی یا گیربکس‌های دستی متوالی هستند، اما از سیستم کلاچ اتوماتیک استفاده می‌کنند. اما برخی از گیربکس‌های (AMT) نیمه اتوماتیک نیز بر اساس گیربکس‌های اتوماتیک هیدرولیک استاندارد با مبدل‌های گشتاور و چرخ‌دنده‌های سیاره‌ای ساخته‌شده‌اند.

نام‌های انواع خاصی از گیربکس‌های نیمه اتوماتیک عبارت‌اند از گیربکس‌های دستی بدون کلاچ، دستی خودکار، دستی کلاچ خودکار و گیربکس‌های تعویض دنده. این سیستم‌ها باکار کردن خودکار سیستم کلاچ، معمولاً از طریق سوئیچ‌هایی که محرک یا سرور را فعال می‌کنند، تعویض دنده را برای راننده تسهیل می‌کنند، درحالی‌که همچنان راننده را ملزم به تعویض دستی دنده‌ها می‌کند. این با گیربکس پیش انتخاب‌کننده در تضاد است، که در آن راننده با کلاچ کار می‌کند و نسبت دنده بعدی را انتخاب می‌کند، اما تعویض دنده در گیربکس به‌صورت خودکار انجام می‌شود.

اولین استفاده از گیربکس (AMT) در خودروها بود که در اواسط دهه 1930 محبوبیت بیشتری پیدا کرد، زمانی که توسط چندین خودروساز آمریکایی عرضه شد. گیربکس‌های نیمه اتوماتیک که نسبت به گیربکس‌های اتوماتیک هیدرولیک سنتی کمتر رایج هستند، بااین‌وجود در مدل‌های مختلف خودرو و موتورسیکلت در دسترس بوده و در طول قرن بیست و یکم در حال تولید باقی‌مانده‌اند. گیربکس‌های نیمه اتوماتیک با عملکرد تعویض پدال در اتومبیل‌های مسابقه‌ای مختلف مورداستفاده قرارگرفته‌اند و اولین بار برای کنترل مکانیزم تعویض دنده الکتروهیدرولیک اتومبیل فرمول یک فراری 640 در سال 1989 معرفی شدند. این سیستم ها در حال حاضر بر روی انواع مختلف بالا استفاده می‌شوند. کلاس ماشین‌های مسابقه‌ای ردیفی؛ ازجمله فرمول یک، ایندی کار, و مسابقات اتومبیلرانی تور. در حال حاضر در اغلب خودرو های موجود در بازار از گیربکس (AMT) استفاده می‌شود.

عملکرد گیربکس AMT

گیربکس اتوماتیک (AMT) نه‌تنها ازنظر فناوری با گیربکس دستی تفاوت اساسی دارد بلکه ازنظر عملکرد نیز تفاوت اساسی دارد. هرکسی که تابه‌حال یک وسیله نقلیه اتوماتیک رانده باشد فقط دو پدال پیدا می‌کند، یعنی یک پدال گاز و یک پدال ترمز. اینجا پدال کلاچ پیدا نمی‌کنید. برخلاف سوئیچ‌های دستی، اهرم انتخاب دارای دنده‌های زیر است که معمولاً در همه خودروها وجود دارد:

• پ: موقعیت پارکینگ
• R: دنده‌عقب
• ن: خنثی، یعنی بیکار
• د: “درایو” گاهی اوقات “عملیات مستمر” نیز نامیده می‌شود.

برخی از خودروهای اتوماتیک نیز دارای دنده‌های کم هستند – “3”، “2” و “1”، که برای مثال برای استفاده از اثر ترمز موتور هنگام رانندگی در سراشیبی و عدم بارگیری بیش‌ازحد ترمزها استفاده می‌شود. بسته به مدل، حالت اسپرت “S” یا نوع تعویض اقتصادی “E” برای “Economy” به‌عنوان دنده نیز وجود دارد. تا آنجا که به هندلینگ وسایل نقلیه اتوماتیک مربوط می‌شود، این البته برای خودروهای سواری با گیربکس دستی متفاوت است. بااین‌حال، ازآنجایی‌که دنده‌ها به‌صورت خودکار بالا و پایین می‌شوند، فرد پشت فرمان نیز می‌تواند منتظر راحتی رانندگی باشد.

تعمیر گیربکس (AMT)

دانش و تجربه زیادی برای تعمیر گیربکس  (AMT) یا نگهداری آن موردنیاز است – بیش از آن چیزی که بسیاری از کارگاه‌های خودرو می‌توانند نشان دهند. اگر گیربکس اتوماتیک شما معیوب است یا عملکرد آن مختل شده است، یک شرکت متخصص بهترین انتخاب است.

از تجربه می‌توان گفت که تیم ما در اینجا روزانه با گیربکس‌های اتوماتیک از همه نوع و تولیدکنندگان سروکار دارد. علل معمول مشکلات ، خرابی‌ها یا عیوب در حال حاضر به‌خوبی شناخته‌شده است و تمام تجهیزات فنی و دستگاه‌های ویژه برای رفع آن‌ها در دسترس است. اگر به کنترل الکترونیکی و الکترو هیدرولیک به‌تنهایی فکر می‌کنید، مطمئناً می‌توانید تصور کنید که دانش تخصصی خاصی موردنیاز است. اشتباه نکنید: مراکز تخصصی برای اکثر سؤالات کاملاً راه‌حل مناسبی هستند، گیربکس اتوماتیک خود یک علم است و به دانش تخصصی عمیق نیاز دارد.

بنابراین اگر صداها و ارتعاشات غیرعادی اتفاق بیفتد، خودرو فقط با تأخیر زیادی حرکت می‌کند، دنده‌اتوماتیک به‌شدت تعویض می‌شود یا خودرو به‌طور ناگهانی رانندگی نمی‌کند، از یک متخصص دعوت می‌شود. در چنین مواردی، کارگاه خودروی شما اغلب فقط به شما پیشنهاد تعویض گیربکس را می‌دهد، اگرچه تعمیر درواقع کافی است. احتمالاً می‌توانید تصور کنید که یک مبادله چقدر هزینه دارد – اغلب می‌توانید یک ماشین کوچک باارزش معادل آن بخرید. بااین‌وجود، مراجعه به متخصصان خودکارسازی با گیربکس‌های معیوب مشتریان خود نیز غیرمعمول نیست.

هیچ چیز برای همیشه دوام نمی‌آورد – حتی اگر بسیاری از گیربکس‌های اتوماتیک توسط سازندگان مربوطه بدون نیاز به تعمیر و نگهداری توصیف شوند. اگر این‌طور بود ما به‌عنوان تعمیرگاه تخصصی گیربکس کاری نداشتیم. درواقع، مانند بسیاری از اجزای فنی دیگر، گیربکس‌های اتوماتیک در معرض فرسودگی هستند – و ما هرروز شاهد آن در کار خود هستیم. ما را اشتباه نگیرید: گیربکس‌های اتوماتیک قطعاً برای دوام ساخته‌شده‌اند، اما این به معنای مراقبت از آن‌ها نیز هست. میزان فرسودگی گیربکس اتوماتیک در طول زمان می‌تواند بسته به سبک رانندگی و مراقبت متفاوت باشد.

به‌عنوان‌مثال روغن گیربکس اتوماتیک نقشی را ایفا می‌کند که نباید دست‌کم گرفت. این اغلب به‌عنوان “پر کردن طول عمر” نیز شناخته می‌شود، اگرچه درواقع این‌طور نیست. هر چه سن آن بیشتر شود، ویسکوزیته و روان کاری آن بیشتر می‌شود. بنابراین: همیشه مراقب آن باشید! تعویض روغن در گیربکس اتوماتیک یا حتی شست و شوی گیربکس می‌تواند پس از طی حدود 60000 تا 80000 کیلومتر به‌منظور محدود کردن سایش مفید باشد.

درجایی که پدال کلاچ وجود ندارد، جداسازی گیربکس و موتور باید متفاوت باشد. با یک مبدل اتوماتیک، یک مبدل گشتاور برای این وجود دارد یا به‌اختصار مبدل، که در میان چیزهای دیگر، عملکرد کلاچ را بر عهده می‌گیرد. این در گیربکس‌های دوکلاچه یا به‌اختصار گیربکس‌های DSG وجود ندارد. مبدل گشتاور همچنین تضمین می‌کند که گشتاور موتور به‌صورت هیدرولیکی به شفت ورودی گیربکس منتقل می‌شود. به‌اصطلاح پروانه انرژی جنبشی موتور را به جریان روغن منتقل می‌کند که مستقیماً به چرخ توربین برخورد می‌کند و درنتیجه گیربکس را به حرکت درمی‌آورد. در همین حال، چرخ idler نصب‌شده بر روی یک چرخ آزاد از برگشت روغن اطمینان می‌دهد. کلاچ قفل کن مبدل گشتاور لغزش مبدل ناشی از انتقال نیروی هیدرولیک را از طریق یک اتصال مکانیکی غیر مثبت تحت شرایط بار خاص از بین می‌برد. این همچنین تضمین می‌کند که مصرف سوخت خودرو و انتشار آلاینده‌ها کاهش می‌یابد.

تعمیر آسیب‌های گیربکس – مرحله‌به‌مرحله

پس از دانستن سرنخ‌هایی که در بالا توضیح داده شد، می‌توانیم مستقیماً وارد عمل شده و تعمیر گیربکس را شروع کنیم. قبل از شروع به راندن وسیله نقلیه خود به سمت بالابر و باز کردن تک‌تک پیچ‌ها، باید اطلاعاتی را جمع‌آوری کنید. به‌این‌ترتیب می‌توانید مطمئن باشید که به همه‌چیز فکر کرده‌اید.

• تعمیر را چگونه سازمان‌دهی می‌کنید؟ (تعمیر گیربکس آسیب‌دیده نیاز به سازمان‌دهی و نظم زیادی دارد، بالاخره تعداد بسیار زیادی پیچ مختلف از قسمت خودرو برداشته می‌شود و باید به همان‌جایی که از آن برداشته‌شده است بازگردانده شوند).
• گیربکس را به چه ترتیبی جدا کرده و دوباره سرهم می‌کنم (این مرحله از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا تعمیر گیربکس خراب نشود و وسیله نقلیه شما دوباره بعد از عمل کار کند.

اکنون‌که نحوه برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی تعمیر را می‌دانید، می‌توانیم به بررسی موضوع ادامه دهیم.

تعمیر آسیب گیربکس – مرحله 1: گردش کار را سازمان‌دهی کنید

اکنون موضوع برنامه‌ریزی و تعیین تک‌تک مراحل تعمیر است. در این زمینه، خرید دفترچه راهنمای تعمیر کارگاه از سازنده خودرو می‌تواند مفید باشد. اما اساساً سازمان‌دهی این وظیفه ماموت شامل نکات زیر است:

• یک برنامه گردش کار با جزئیات هر مرحله ایجاد کنید. بهترین راه برای انجام این کار استفاده از لیست کارهایی است که در آن می‌توانید مراحل انجام‌شده را بررسی کنید. به‌این‌ترتیب شما همیشه با مرحله کاری فعلی که باید انجام شود باقی می‌ماند.
• چند ظرف (کاسه، سینی غذا یا موارد مشابه) برای پیچ‌ها تهیه کنید. بسیاری از انواع و اندازه‌های مختلف پیچ از جعبه‌دنده خارج می‌شوند و نیاز به سازمان‌دهی دارند. برای انجام این کار، هر ظرف را با شماره‌ای که مربوط به مرحله کار در لیست کارها است برچسب بزنید. به‌این‌ترتیب می‌توانید مطمئن شوید که پیچ‌ها در جای درست خود پیچ ​​شده‌اند (این بسیار مهم است).
• ابزار لازم برای تعمیر را تهیه کنید (نکته: به یک کارگاه خودیاری مراجعه کنید. آن‌ها ابزار لازم رادارند و همیشه یک کارمند آگاه دارند که با هزینه کمی اضافی می‌تواند در مشکلات به شما کمک کند).

تعمیر آسیب گیربکس – مرحله 2: ماشین را آماده کرده و گیربکس را بردارید

برای آماده‌سازی وسیله نقلیه ، روی سکوی بالابر برانید و آن را بالا بیاورید تا پس از برداشتن گیربکس، بتوانید ایستاده و بدون مشکل کارکنید. اکنون می‌توانید جداسازی کابل‌های متصل، سنسورها و غیره را شروع کنید.

• زیر ماشین بایستید و پروب را با چرخاندن آن به چپ از برق جدا کنید. کابل سنسور  به یک گیره روی خودرو متصل است. این گیره را هم شل کنید
• از یک برس سیمی و پاک‌کننده زنگ استفاده کنید تا راحت‌تر از شر پیچ‌هایی که می‌خواهید بازکنید خلاص شوید. برای این کار پیچ‌ها را با برس سیمی کمی تمیز کنید و سپس روی آن‌ها زنگ زدا اسپری کنید. پس از حدود 15 دقیقه زمان قرار گرفتن در معرض، می‌توانید شروع به باز کردن پیچ‌ها کنید.
• سپس منیفولد اگزوز و بقیه سیستم اگزوز را باز کرده و در سینی با برچسب اگزوز یا شماره روی نقشه کار قرار دهید. (
• حالا براکت های اگزوز را از گیربکس در قسمت میانی و از قسمت عقب خودرو بازکنید (سوکت 13 میلی‌متری و یک آچار 13 میلی‌متری برای نگه‌داشتن آن). نکته: صدا خفه کن را از اگزوز با جک گیربکس نگه دارید تا پایین نیفتد و آسیب نبیند.
• اکنون می‌توانید اگزوز را از گیره‌های قسمت مرکزی خودرو برخلاف جهت حرکت بیرون بکشید و آن را به یک سمت قرار دهید. نکته: قبل از شروع تعمیر، ماشین باید سرد باشد تا آسیبی به خود نرسد. ممکن است لازم باشد گیره‌ها راکمی بازکنید تا صدا خفه کن بیرون بیاید.
• حالا 6 پیچ روی محافظ حرارتی را با آچار یا سوکت سایز 10 (دریل شارژی، آچار ضربه‌ای) بازکنید و تمام محافظ‌های حرارتی را بردارید تا پیچ‌ها از پایه گیربکس در معرض دید قرار گیرند.
• چهار پیچ آویز اگزوز را با استفاده از سوکت سایز 13 بازکنید. در مرحله بعد با باز کردن 3 پیچ با سوکت سایز 18 شفت کاردان را از گیربکس بازکنید.
• برای اینکه بتوانید آسیب گیربکس را تعمیر کنید ، اکنون باید بلبرینگ مرکزی را با سوکت سایز 13 شل کنید. برای انجام این کار، دو مهره را از براکت بازکنید و محور کاردان را نگه دارید.
• شفت کاردان را به‌آرامی پایین بیاورید و آن را از جعبه‌دنده بیرون بکشید. شفت را زیر ماشین آویزان کنید. بااین‌حال، شما باید آن‌ها را با یک سیم محکم یا چیزی شبیه به آن محکم کنید. آن را به یک‌طرف وسیله نقلیه ببندید تا بدون ایمن آویزان نشود.
• حالا میله تعویض دنده را با برداشتن قفل سمت راست و بیرون کشیدن میله تعویض دنده از گیربکس جدا کنید.
• حالا نوبت به سیلندر کلاچ می‌رسد. توسط دو مهره نگه‌داشته می‌شود که با استفاده از مهره سایز 13 جدا می‌شوند. اما آرام و آهسته پیش بروید تا سیلندر هوا را مکش نکند. همچنین کلاچ را به یک‌طرف ببندید تا مانع نشود.
• سپس باید کانکتوری را که معکوس را کنترل می‌کند، با پایین کشیدن براکت براکت و کشیدن کانکتور به سمت عقب و برداشتن گیره کمی پایین‌تر از کابل جدا کنید.
• حالا لوله متقاطع زیر گیربکس را بردارید.
• حالا بعدازاینکه جک گیربکس در جای خود قرار گرفت، گیربکس را با سوکت سایز 13 از گیربکس بازکنید و بعد از باز کردن پیچ‌ها بتواند گیربکس را نگه دارد.
• اکنون گیربکس را به‌آرامی پایین بیاورید، اما مطمئن شوید که سر سیلندر روی دیواره موتور قرار نگیرد یا روی اتصالات بخاری فشار نیاورد.
• میله شیفت دوم را با کشیدن فیوز با یک پیچ‌گوشتی شیاردار نازک بردارید و پین بلبرینگ را بردارید. اما مراقب باشید. دیدن این نقطه دشوار است و باید احساس شود.
• حالا ده پیچی که در اطراف گیربکس نصب‌شده را بردارید. برخی از این پیچ‌ها نیز به‌راحتی قابل‌مشاهده نیستند. حتماً بیشتر مراقب باشید. برای این مرحله به 3 اندازه مختلف مهره نیاز دارید: E11، 10 و E14. ابزار دیگری که موردنیاز است یک آچار 16 میلی‌متری است که برای نگه‌داشتن 2 پیچی که به استارت هم متصل هستند استفاده می‌شود.
• اکنون کانکتور پروب لامبدا با برداشتن براکتی که کابل بین آن آویزان است با سوکت سایز 8 به‌سرعت جدا می‌شود.
• اکنون زمان برداشتن گیربکس از خودرو است. برای انجام این کار، به‌آرامی جک گیربکس را به عقب فشار دهید و گیربکس را با دقت تکان دهید.

کلیه مراحل تعمیر گیربکس (AMT) در نامبروان توسط افراد متخصص و با در نظر گرفتن شرایط گیربکس خودروی شما انجام می‌شوند.